Op 24 mei 2021, enkele dagen vóór mijn operatie van het tweede CI, sprak ik een audiobericht in op mijn iPhone. Het gaat over rouw en afscheid nemen tijdens het CI-traject. Inmiddels heb ik deze fase doorleefd en ligt hij al een tijdje achter me. Toch wil ik het laten horen. Want het maakte wel degelijk onderdeel uit van het gehele proces dat ik doormaakte toen ik voor twee Cochleaire Implantaten ging en afscheid moest nemen van mijn hoortoestellen.
Een transcript van de gesproken tekst lees je hieronder.
Transcript:
Vandaag is het maandag en over een paar dagen, donderdag, word ik geopereerd en voorzien van mijn tweede Cochleair Implantaat. 1 jaar en 3 maanden na de eerste. Dat is snel, maar ook een bewuste keuze. Toen ik in de race was… in het proces zat voor het eerste CI en daarover met mevrouw Huinck sprak van het Radboud UMC, toen zei ik dat ik ook wel overwoog om beide oren tegelijk te laten opereren. Dan hoefde ik het immers maar één keer door te maken. Nou, dat was nog nooit voorgekomen bij volwassenen en het werd alleen bij babies gedaan af en toe en ja, het was niet aan te raden. Toen heb ik daar maar van af gezien. Het was ook niet heel praktisch geweest, omdat je voor de revalidatie.. is het wel handig als je met één oor nog wat kunt horen, omdat je immers die oefeningen moet doen. Achteraf bezien denk ik dat ik het wel gehaald had als ik beide oren tegelijk had laten doen. Maar het is natuurlijk ook zo dat die operatie dan veel omvattender wordt, want het duurt veel langer enzovoort. Dus, afijn, één oor tegelijk. En mevrouw Huinck liet mij toen geanonimiseerde statistieken zien van hoe mensen erop vooruit gingen nadat ze waren geopereerd en voorzien van één CI aan de ene kant en één hoorapparaat aan de andere kant. En dat waren grote sprongen. De meeste mensen waren daar enorm op vooruit gegaan. En zij zei mij toen: “Met het CI versta je wát er wordt gezegd, terwijl je met het hoortoestel verstaat hóe het wordt gezegd. Dus met het CI versta je de woorden en met het hoortoestel versta je de klankkleur, de warmte, de emotie. “Nou,”, zei ik, “dan wordt me dus eigenlijk een broodje worst voorgehouden,” al ben ik vegetariër, maar dat terzijde [gelach], “want dan ja, dan krijg je dus een hele mooie combinatie en vervolgens zorgt de aandoening ervoor dat je restgehoor verder achteruit gaat en dan moet je nog een keer… een tweede CI en dan raak je dat dus weer kwijt. Dus dan heb je eigenlijk twee keer rouw. Dat is waar. Maar goed, het is zo gegaan en de revalidatie van het eerste CI verliep ook heel voorspoedig. En dat ik op een zeker moment, na nou ja, driekwart jaar tot een jaar na de operatie heb ik voor het eerst in mijn leven genetflixd. Ik had nog nooit echt genetflixd, want ja, Netflix kwam op in een tijd dat ik al lang geen tv meer keerk, want ik kon er toch niks van zien en niks van horen, dus wat heb je eraan. Maar ik kreeg het natuurlijk zijdelings mee van mijn man die naar Game of Thrones en House of Cards en The Crown enzo keek. Maar nu probeerde ik het zelf eens dus ik had de Roger Select had ik aan mijn tv gekoppeld en die streamde zowel naar mijn CI als naar het hoortoestel en zorgde ervoor dat het één vloeiend geheel aan geluid werd. Zo heb ik met VoiceOver naar een film gezocht met audiodescriptie, een nederlandstalige film, en heb ik naar die film “gekeken”, tussen aanhalingstekens “gekeken”, met audiodescriptie die ik kon verstaan. En het geluid dat dat voortbracht was absolutely stunningly beautiful. En dan gebruik ik Engelse superlatieven, omdat die in het Nederlands nog te simpel klinken om maar te benadrukken hoe moooi, hoe moooi, hoe moooi het geluid was dat werd gestreamd op zowel het CI als het hoortoestel. En ik sprak daarover met mevrouw Huinck toen ik eenmaal in de race was voor het tweede CI. Ik vertelde dat aan haar en ik zei haar hoe mooi het klonk en ik zei haar: “Laat mij hier niet aan wennen.” [geëmotioneerd] “Ik wil hier niet aan wennen.” Daarom wil ik geopereerd worden en voorzien worden van een tweede CI. Ik wil hier niet aan wennen. Ik heb ook bewust gekozen voor CI’s die geen gebruik maken van het restgehoor, maar gewoon helemaal op zichzelf staan. Want ik heb geen CI’s genomen om vervolgens weer afhankelijk te zijn van restgehoor. Ik heb een CI om daar vanaf te zijn, van het eeuwige verlies. [raakt meer geëmotioneerd] En dit zijn de dagen voor mijn operatie. En dit zijn de dagen dat ik voor het laatst mijn hoortoestel draag en voor het laatst de klankkleur en de warmte en de emotie zal ervaren. En na donderdag zal het anders zijn en zal zich een nieuwe waarheid vormen en zal die waarheid de mijne zijn.
