Zonder falen geen creativiteit om na te denken over nieuwe strategieën.
Ik rol de rinkelende honkbal over het bureau naar mijn audioloog toe. Hij pakt de bal op en glimlacht. “Wat een leuke vraag,”, antwoordt hij, “dat gaan we zeker bekijken.” Ik zit in het Radboud UMC en heb mijn audioloog zojuist om hulp gevraagd. Kan hij een speciaal programma op mijn CI’s inrichten dat optimaal is ingesteld voor het spelen van Baseball for the Blind (B4B)? Dus dat ik het rinkelen van de bal en het klappen op de honken zo goed mogelijk hoor én ze kan localiseren?
De audioloog gaat aan de slag. Mijn cochleaire Implantaten (CI’s) zijn draadloos verbonden met zijn computer. Hij zet allerlei opties aan en uit en schuift regelaats omhoog en omlaag. Ondertussen vertelt hij wat hij doet. Hij laat de CI’s de hoge tonen van het gerinkel benadrukken en zorgt ook dat het geklap goed hoorbaar blijft. Daarnaast oprimaliseert hij het richtinghoren. Als hij klaar is, hebben mijn CI’s vier programma’s waar ik met een paar drukken op de knopjes uit kan kiezen. Het basisprogramma, dat gericht is op spraakverstaan, gebruik ik natuurlijk het meest. Optie twee betreft het fonkelnieuwe B4B-programma. Het derde programma is specifiek gericht op muziek en gebruik ik voor het spelen op mijn cello. Tot slot het laatste, dat bedoeld is voor mijn aquakits, waardoor het mogelijk is om te zwemmen met het geluid áán. Ik ben blij. Mijn CI’s zijn nu echt voor mij persoonlijk ingericht, voor mijn dagelijkse leven en bezigheden. Dat is toch iets geweldigs.
Bij de eerstvolgende B4B-training bij de Moorfielders proberen we het natuurlijk gelijk uit. Ik ga in het veld staan en zet mijn CI’s op het tweede programma. Eén van de coaches slaat de rinkelbal naar me toe. De bal moet in de regel vóór een bepaalde lijn de grond raken en verder rollen. Want vliegend door de lucht rinkelen de belletjes immers niet en zouden we de bal niet horen aankomen. En warempel, het lukt! Het verschil met hoe ik het eerst hoorde, is duidelijk merkbaar. Ik hoor de honkbal aan komen rinkelen en kies steeds de goede kant; links of rechts van mij. En als hij mij voorbij is en achter me doorrolt, blijf ik het gerinkel duidelijk horen. Daardoor kan ik er snel achteraan en heb ik hem gewoon steeds te pakken! Terwijl ik een volledig geblindeerde bril op heb. Ik sta er zelf verbaasd van. Het heeft iets heel bevreemdends als je iets, dat eerder niet erg duidelijk was, ineens heel helder hoort.
Het werd nog een feestelijke avond.
